Handleiding vertalen verplicht?

Is het vertalen van mijn handleiding verplicht?

    Regelmatig wordt ons de vraag gesteld of het vertalen van de handleiding naar de taal van het desbetreffende exportland verplicht is. Zo ook onlangs door Raoul Rossou, innovatie adviseur bij Syntens, uit naam van een klant van hem.

    Vraag direct een offerte aan →

    Handleiding voor zonnepanelen vertalen  

    Deze klant ontwikkelt en levert montagematerialen voor zonnepanelen. Het gaat hierbij om de bevestigingsmaterialen voor het bevestigen van een zonnepaneel en niet om de panelen zelf. De handleidingen worden momenteel in het Nederlands, Engels en Duits uitgebracht. Vanwege vraag uit Polen en Italië, vraagt de producent zich af of de handleiding ook vertaald moet worden naar het Pools en Italiaans.

    Handleiding voor professionele producten

    Montagematerialen voor zonnepanelen zijn professionele producten. Daarom zijn de Richtlijn Productaansprakelijkheid 85/374/EEG en de Richtlijn Algemene Productveiligheid 2001/95/EG niet van toepassing op het product (zie de paragraaf Handleiding voor consumentenproducten). Om te kijken of er vanuit CE markering verplichtingen worden gesteld, kijken we op de New Approach website. Deze site geeft een overzicht van alle richtlijnen waar de CE markering op van toepassing is. De enige richtlijn die van toepassing zou kunnen zijn op het product is de Richtlijn (verordening officieel) voor Bouwproducten (EU) 305/2011. Als we deze verordening bekijken, vinden we de volgende definitie voor bouwproducten:

    „bouwproduct”: elk product of kit dat wordt vervaardigd en in de handel wordt gebracht om blijvend te worden verwerkt in bouwwerken of delen ervan, en waarvan de prestaties gevolgen hebben voor de prestaties van het bouwwerk met betrekking tot de fundamentele eisen voor bouwwerken; Op basis van deze definitie kan worden vastgesteld dat de montagematerialen voor zonnepanelen niet aan de richtlijn voor bouwproducten hoeft te voldoen. Dit betekent dat er geheel geen CE-markering op het product van toepassing is en dat er dus ook geen eisen vanuit de CE-markering zijn op het gebied van de handleidingen. Stel dat de verordening overigens wél betrekking had op de producten, dan zouden er evengoed geen eisen met betrekking tot de vertaling aan de handleiding worden gesteld door deze richtlijn. De Machine-, ATEX-, Drukvaten-, Persoonlijke Beschermingsmiddelen- en Lift Richtlijn stellen hier wel eisen aan.

    Het feit dat er geen CE-richtlijnen van toepassing zijn, wil niet zeggen dat er verder geen verplichtingen ten aanzien van de handleidingen zijn. Om deze verplichtingen in kaart te brengen is het van belang te weten welke overige richtlijnen van toepassing zijn op de producten. De EU-Richtlijn Arbeidsmiddelen 2009/104/EG  stelt minimumvoorschriften aan de veiligheid en gezondheid voor het gebruik op het werk van de arbeidsmiddelen door de werknemers. Het betreft “alle op de arbeidsplaats gebruikte machines, apparaten, gereedschappen en installaties en elke activiteit met betrekking tot deze arbeidsmiddelen”. Deze richtlijn zegt: “de informatie en de gebruiksaanwijzingen moeten voor de betrokken werknemers begrijpelijk zijn. Op basis hiervan kan worden aangenomen dat een handleiding welke niet in de taal van de werknemer is opgesteld, als niet-begrijpelijk kan worden gesteld.

    Handleiding voor consumentenproducten

    Wat nu als het niet om een professioneel product gaat, maar om een consumentenproduct? Stel dat een Franse producent een consumentenproduct op de Nederlandse markt brengt en dit product bevat slechts een Franse handleiding. Mag dat? Consumentenproducten worden beschermd door de Richtlijn Algemene Productveiligheid 2001/95/EG. Deze richtlijn heeft tot doel ervoor te zorgen dat alle op de markt gebrachte producten veilig zijn. De richtlijn voorziet in een algemeen veiligheidsvereiste , omdat het moeilijk is om voor elk bestaand of toekomstig product specifieke wettelijke voorschriften vast te stellen. Daardoor is de richtlijn een vangnet, waarin alle consumentenproducten zijn opgenomen waarvoor geen specifieke regelgeving geldt.

    De richtlijn stelt niet direct eisen aan de taal van een handleiding. Er wordt echter wel ruimte open gelaten aan de lidstaten om taalvoorschriften te bepalen voor producten die een risico met zich meebrengen:

    •  (… ) beschikken de bevoegde autoriteiten van de lidstaten over de bevoegdheid om onder meer de maatregelen te nemen (…) voor producten die onder bepaalde omstandigheden een risico met zich meebrengen (…);
    • te eisen dat op het product in de officiële talen van de lidstaat waar het verhandeld wordt, op duidelijke wijze begrijpelijke waarschuwingen worden aangebracht met betrekking tot de risico’s die het kan opleveren;
    • te bepalen dat een product niet op de markt mag worden gebracht voordat aan bepaalde voorwaarden is voldaan om het veilig te maken.

    De richtlijn volstaat onder een veilig product een product dat, bij normale of redelijkerwijs te verwachten gebruiksomstandigheden, ook wat gebruiksduur en eventueel indienststelling, installatie en onderhoudseisen betreft,  geen enkel risico oplevert. Specifiek benoemt de richtlijn dat hierbij gekeken wordt naar kenmerken van het product,  zoals “de samenstelling, de verpakking, de voorschriften voor assemblage, en, in voorkomend geval, voor installatie en onderhoud”. Ook wordt de aanbiedingsvorm van het product benoemd, waaronder wordt verstaan “de etikettering, eventuele waarschuwingen en aanwijzingen voor het gebruik en de verwijdering ervan, alsmede iedere andere aanwijzing of informatie over het product”.

    Ook op basis van deze omschrijving kan worden aangenomen dat een product, waarbij niet een handleiding in de taal van het land waar het product op de markt wordt gebracht zit, als een gebrekkig product kan worden beoordeeld.

    Met dank aan Mr. Michael Gerrits, Advocaat Intellectuele Eigendom, (Europese) productregelgeving & aansprakelijkheidsrecht. www.vandiepen.com